XXXII Niedziela zwykła, rok C – 9 listopada 2025 r.

1. Dziś obchodzimy Dzień Solidarności z Kościołem prześladowanym. Po Mszach zbiórka do puszek na organizację Kościół w potrzebie.
2. Wspomnienia świętych: w poniedziałek (10 listopada) wspomnienie św. Leona Wielkiego; we wtorek (11 listopada) wspomnienie św. Marcina z Tours; w środę (12 listopada) św. Jozafata; w czwartek (13 listopada) świętych Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna – pierwszych męczenników Polski.
3. We wtorek (11 listopada) przypada 107. rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości. Msze święte w naszym kościele o godz. 7.00 oraz o godz. 9.00. Na Mszy św. o godz. 7.00 będziemy modlić się o rychłą beatyfikację Sługi Bożego ks. prof. Wincentego Granata.
4. W środę (12 listopada) przypada 17. rocznica śmierci biskupa Mariana Zimałka, byłego biskupa pomocniczego diecezji sandomierskiej, a wcześniej rektora naszego seminarium.  Pamiętajmy w modlitwach o zmarłym biskupie.
5. Duszpasterstwo Kobiet Diecezji Sandomierskiej zaprasza poniedziałek (10 listopada) na spotkanie formacyjne. O godz. 19.00 Msza św. w kościele św. Józefa a po niej w sali parafialnej wykład pt. „Woda, wino i miłość oblubieńcza – wesele w Kanie Galilejskiej”, który wygłosi ks. Michał Powęska, rektor naszego seminarium.
6. Jak co roku organizujemy rekolekcje dla młodzieży męskiej – uczniów szkół średnich oraz studentów, którzy być może noszą się z zamiarem wstąpienia do naszego seminarium. Rekolekcje pod hasłem: „Jesteś Skałą – rekolekcje ze św. Piotrem” odbędą w dniach 28 – 30 listopada. Możliwość zgłoszenia jedynie poprzez formularz dostępny na naszej stronie internetowej oraz na facebooku.
7. Dobroczyńcom naszego kościoła i Seminarium dziękujemy serdecznie za wsparcie, tak duchowe jak i materialne, które otrzymujemy.
8. Wszystkim obchodzącym w tym tygodniu imieniny, rocznice, jubileusze składamy najserdeczniejsze życzenia.
9. Módlmy się w intencji nowych i świętych powołań kapłańskich do naszej diecezji: Boże miłosierny, daj Kościołowi swemu wielu gorliwych i świętych kapłanów! Wybierz i powołaj ich sam spośród ludu swego, aby żaden niepowołany między nimi się nie znalazł, a żaden powołany przez Ciebie nie został pominięty! Kształtuj ich sam łaską Ducha Świętego, jak niegdyś przysposobiłeś przez Niego Apostołów. Niech prawdę Twoją i Twoje nakazy głoszą słowem, przykładem i życiem! Niech pracują w Twojej winnicy bez znużenia, oczekując w pokorze wysiłków swej pracy tylko od Ciebie i nie szukają niczego prócz twojej chwały! Wzbudź na nowo w Kościele swego Ducha, którego wylałeś na Apostołów.

Katecheza, 9 listopada 2025.

Co oznacza słowo Chrystus?

Głową państwa polskiego jest prezydent. Obejmując urząd, składa on przed Zgromadzeniem Narodowym uroczystą przysięgę. Nie zawsze jednak tak było. Przez długie wieki Polską rządzili królowie. Oficjalnym momentem objęcia przez każdego z nich władzy była uroczysta koronacja, odbywająca się podczas Mszy Świętej. W czasie takiej koronacji każdy władca, oprócz tego, że otrzymywał koronę, był też uroczyście namaszczany olejami świętymi na znak, że jest wybrany przez Boga – jest Bożym pomazańcem.

Także w Izraelu namaszczano w imię Boże królów, kapłanów, a niekiedy także proroków. „Takim namaszczonym miał być przede wszystkim Mesjasz, którego Bóg miał posłać, by zapoczątkował ostatecznie Jego Królestwo. Mesjasz miał być namaszczony Duchem Pańskim równocześnie jako król i kapłan, ale także jako prorok” (KKK 436). Pierwsi uczniowie uwierzyli, że Jezus wypełnił tę mesjańską nadzieję Narodu Wybranego. Dlatego bardzo wcześnie dodali do imienia „Jezus” tytuł „Chrystus”, który jest greckim tłumaczeniem słowa „Mesjasz” ,czyli „namaszczony”. Szczególny akt, przez który Jezus Bóg-Człowiek objawił się jako Mesjasz, dokonał się podczas chrztu w Jordanie, gdy sam Bóg namaścił Go Duchem Świętym i mocą (por. Dz 10,38).

Co zatem oznacza tytuł „Chrystus”, który szybko stał się imieniem własnym Jezusa? W Nowym Testamencie słowo „Chrystus” jako imię Jezusa występuje aż 529 razy. Tytuł ten oznacza, że Jezus jest zapowiadanym przez proroków Mesjaszem, posłanym przez Boga do ludzi, aby ich zbawił. Został On namaszczony mocą Ducha Świętego na Króla, Kapłana i Proroka, aby realizując tę potrójną funkcję wypełnił zbawczą wolę Boga wobec świata (por. KKK 436). Znaczna grupa ludzi w Izraelu oczekiwała Mesjasza, który stanie na czele powstania narodowego i wyzwoli Naród Wybrany spod rzymskiego panowania. Jezus jednak pokazał, że prawdziwa misja mesjańska polega na czym innym: Mesjasz przyszedł, aby wyzwolić nie tylko Izraelitów, ale wszystkich ludzi; i nie spod panowania Rzymu, ale z niewoli grzechu i śmierci. Chrystus jest zatem Królem, lecz nie takim jak królowie, których znamy z podręczników historii. Jego królowanie i władza ma charakter szczególny, nabiera bowiem prawdziwego znaczenia dopiero z perspektywy krzyża. Jezus powie sam o sobie i swej misji: „Syn Człowieczy (…) nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu” (Mt 20,28). Jest także Kapłanem, który przelewa własną krew i składa własne życie jako ofiarę (1 J 2,2) na przebłaganie za nasze grzechy (por. Ga 1,4). Jest wreszcie Prorokiem, który bezkompromisowo głosi wolę Ojca.

Przez sakrament chrztu każdy chrześcijanin staje się uczestnikiem mesjańskiego posłannictwa Chrystusa. Jako lud kapłański mamy prawo do składania Bogu duchowych ofiar. Jako uczestnicy funkcji prorockiej możemy i powinniśmy głosić Ewangelię słowem i czynem. Biorąc zaś udział w posłannictwie królewskim mamy panować nad sobą i zmieniać świat na lepsze.